สิทธิ์ของเรา

มาวันนี้มีแล้วทุกแนวเจ็บ
แต่ต้องเก็บเย็บไว้ดั่งไฟเผา
สิ่งดีเลิศประเสริฐเกิดไม่เอา
ตัวของเราเฝ้าคิดให้กลับคืน

ทำไมหนอพอคิดชีวิตร้าย
เกิดมากลายให้คล้ายเราไม่ฝืน
อะไรหรือคือจริงสิ่งที่ยืน
สุดกลำ้กลืนคืนวันที่ผันไป

ก้าวเดินผ่านย่านคนที่ค้นพบ
ต้องประสบพบนทีที่เชี่ยวไหล
ผ่านอารมณ์ของตนที่จนใจ
แต่ยังไกลใครเล่าเขาจะดี

เพราะอะไรใยฟ้าคว้าสิทธิ์นี้
ให้ตกที่ตัวเราเขาแต้มสี
กลับกลายเป็นเช่นคนที่บุญมี
แต่ร้ายที่กรรมเก่าเราเอาทัน

ต้องเป็นคนปนดีแล้วปนร้าย
สิ่งสุดท้ายกายใจก็แปรผัน
แล้วเอ๋อเอ๋อเหม่อมองจ้องไม่ทัน
คนโจทย์จันตัวเราเขาไม่แล

คงเป็นกลอนบทสุดท้ายที่แต่งแล้ว
ถ้าชอบก็ยกนิ้วให้ แต่คนแต่งไม่ชอบเลย