ไฟที่ลาม แรงร้อน สะท้อนโศก
ความวิโยค ย่อยยับ ยากดับได้
เพลิงราคะ อวิชชา คร่าหัวใจ
ก็โหมไหม้ ชีวี ทีละนิด
เติมกิเลส เพียงน้อย แต่ร้อยเล่ห์
ยิ่งเหมือนเท น้ำมันหยด รดดวงจิต
เพียงธุลี ที่ระเริง เร่งเพลิงพิศ
ให้หลงติด มวลร้อน กลางฟอนฟืน
แม้น้ำหนึ่ง ใสสะอาด มาหยาดหยด
ก็เพียงรด แล้วหาย มิวายสะอื้น
ใช้หยาดธรรม นำทาง อย่างยั่งยืน
เพื่อทวงคืน ชีวัน อันงดงาม
ปาดน้ำตา ปาดเหงื่อ ที่เจือผิว
แล้วแลลิ่ว หนทาง ที่ย่างข้าม
เติมน้ำน้อย ที่ละนิด คิดทวนความ
จนล้นหลาม ธารน้ำใจ ดับไฟร้าย
.. GreenMonkey ..
ความวิโยค ย่อยยับ ยากดับได้
เพลิงราคะ อวิชชา คร่าหัวใจ
ก็โหมไหม้ ชีวี ทีละนิด
เติมกิเลส เพียงน้อย แต่ร้อยเล่ห์
ยิ่งเหมือนเท น้ำมันหยด รดดวงจิต
เพียงธุลี ที่ระเริง เร่งเพลิงพิศ
ให้หลงติด มวลร้อน กลางฟอนฟืน
แม้น้ำหนึ่ง ใสสะอาด มาหยาดหยด
ก็เพียงรด แล้วหาย มิวายสะอื้น
ใช้หยาดธรรม นำทาง อย่างยั่งยืน
เพื่อทวงคืน ชีวัน อันงดงาม
ปาดน้ำตา ปาดเหงื่อ ที่เจือผิว
แล้วแลลิ่ว หนทาง ที่ย่างข้าม
เติมน้ำน้อย ที่ละนิด คิดทวนความ
จนล้นหลาม ธารน้ำใจ ดับไฟร้าย
.. GreenMonkey ..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
