.jpg)
กุนหยี
(บานไม่รู้โรย)
กุนหยี-มิรู้โรย
บานแห้งโดยมิหล่นดิน
บานอยู่มิร่วงสิ้น
ชนยลยินกลีบผกา
ความจริง-ก็เฉกนั้น
จริง-เนื่องวารธารเวลา
หยัดยืนเพื่อทายท้า
มิโรยลากาลสมัย
ความดี-เฉกความจริง
ดี-ห่มอิงอาบใจใด
มิจางมิล้างกลาย
ไป่ชีพวายมิร้างเลือน
ความงาม-เฉกความดี
งาม-คู่ฤดีดุจรวงเรือน
มั่นแท้คู่ดาวเดือน
มิแชเชือนมาพร่างฟ้า
ความจริง-ดี-และ-งาม
อย่าเพียรถามในหนหา
อยากได้เร่งใฝ่คว้า
บวงศรัทธาพลีใจกาย
กุนหยีบานยั่งยืน
มิร่วงพื้นมิโรยไฉน
ความจริง-ดี-งามใด
บานใจใคร 'มิรู้โรย'ฯ
สนอง เสาทอง
นครศรีธรรมราช
2 ตุลาคม 2555
*กุนหยี คือ ดอกบานไม่รู้โรยในภาษาถิ่นปักษ์ใต้
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
23 พฤษภาคม 2024, 12:17:AM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: คนหนอคน.. (อ่าน 6495 ครั้ง) |
| ||||||||||
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
Email:
