ลืมฉันแล้วใช่ไหม                                   ถึงได้มองผ่านไป เหมือนไม่เห็นฉัน อยู่ตรงหน้า
เดินผ่านฉันไป โดยไม่มี คำพูดจา            ไม่มีแม้แต่หางตา จะหันมอง

ฉันทำอะไร ให้เธอ ไม่พอใจ                     จึงแสดงออกมา ว่าใช่...ไม่อยากจะเกี่ยวข้อง
แม้แต่สักนิด ของสายตา ก็ไม่เหลียวมอง    อย่าต้องให้ฉัน ร่ำร้อง แค่ในหัวใจ

มีอะไรก็ขอให้บอกกล่าว                         อย่าทำให้ต้องเหน็บหนาว หวั่นไหว
หากจะจบ ก็ขอให้จบด้วยความรู้สึก จากหัวใจ    ความเงียบที่ไม่มีคำอธิบาย...ยากที่จะเข้าใจความหมาย..ได้จริงจริง

  ขอบคุณสำหรับคะแนนนะคะยูมิ

  ลัน ลั่น ล้า 

       ไม่ใช่ว่ากลอนนี้มันไม่เพราะ
       เพียงแค่คิดคำต่อยังไม่ได้
       คิดต่อกลอนแต่สมองมันไม่ไป
       ให้ทำไง..อย่าน้อยใจ..นะคนดี

   

            ได้แต่รอ..เพียงเขา..เหมือนเราฝัน
            เพื่อให้เขา..เห็นเรานั้น..ในสายตา
            เขาอยู่ไกล..สุดหัวใจ..จะไขว่คว้า
            หวังเพียงว่า..สักวันหนา..คงเป็นจริง

เอาน่า...
รักกันไว้เถิด
เราเกิดร่วมแดนไทย
จะเกิดชาติไหนๆ
ก็ไทยด้วยกัน

......อิอิ เกี่ยวกันไหมเนี้ย

อย่าเลิกกัน อย่าเลิกกัน นะ จะได้ไหม
ใด้อดทน จะเป็นไร อย่าไปสน
เค้าจะได้รู้ ว่ายังมี ตรงนี้อีกหนึ่งคน
ที่อดทน เช้าค่ำ พร่ำรักเธอ

โอ๋ ๆๆๆๆๆ อย่าร้องได้นะคนดี
หันมามองตรงนี้ ยังมีฉัน
ใครคนหนึ่ง ยังเป็นกำลังใจ แบ่งปัน
ร่วมรอวัน ที่เธอ จะสุขใจ

                อย่ามาทำเป็นพูดดีเลยดีกว่า
                ใจเทอน่ะกำลังจะทิ้งฉัน
                อย่าพูดเหมือนว่าเทออาลัยกัน
                ทำแบบนั้นฉันไม่เชื่อหรอกนะเทอ
                ทำเป็นต่อหน้าให้ฉันเห็น
                นึกว่าฉันจะนึกเป็นเช่นนั้นเหรอ
                ฉันไม่ได้หัวอ่อนแบบนั้นเทอ
                 อย่าพร่ำเพ้อว่าเทอมีใจจริง

                   

กลับมาทำไม ให้ไหวหวั่น
ทิ้งกันไปวันนั้น นานหนักหนา
แต่ยังคงเจ็บปวดอยู่ ในวิญญา
รู้ดีว่า การกลับมา ไม่จริงใจ