Re: *~ ร่ายกวีเหนือธารา ยินเสียงขลุ่ยครวญ ~*

กะพริบถี่ ขยี้ตา ฝ่าม่านหมอก
ก้มหยิบจอก ถอกสุรา คาก้นไห
กระดกปาก สากเครา เทาพิไล
ร่างโอนไหว ไหกลิ้ง จอกทิ้งดิน

มือขยับ จับขลุ่ย พุ้ยสะบัด
ซ้ายขวาจัด พรมนิ้ว พริ้วถวิล
เสียงเสียดฟ้า ป่าสน ฝนไหลริน
จวบเพลงสิ้น น้ำนุ่ม ชุ่มอาภรณ์

ราตรีกาล ผ่านคืน-แล้วคืนเล่า
จนจันทร์เจ้า ลอยล้ำ ถ้ำสิงขร
ดาราหม่น หล่นลา ฟ้าอัมพร
คอยนางจร ลวงลับ มิกลับมา

จบบรรเลง เพลงท้าย หายพร้อมคลื่น
ฟาดกับพื้น เลาแหลก แตกทบผา
ฟ้าหมดฝน คนหลั่ง สั่งน้ำตา
คว่ำกายา หน้าล้ม จมลงเลน

ร้องไห้งอแง

รพีกาญจน์ 59

ยินเพลงขลุ่ยรัญจวนคร่ำครวญหา
เสียงเคล้าคลอล้อจันทราพางามเด่น
นานแล้วพี่ที่ห่างกันมันจำเป็น
แค่น้องเห็นกลอนกานท์สาส์นสัมพันธ์

ราตรีกาลผ่านวันคืนเดือนหงาย
แพรวพิศพรายใจนี้ที่เฝ้าฝัน
จะกลับไปให้อยู่เคียงคู่กัน
พร้อมคงมั่นมิห่างทางรักเรา

พระอาทิตย์อัสดง

ปล. น้องไม่อยู่ พี่รพี เมาจนหน้าจมเลน เลยหรือ โอว์ ว๊าว...

แซวปู่รพี หน่อยนะคะ นานๆได้แซวกับเค้าบ้าง ยิ้มแก้มแดง