ตะวันอาจลับดวงคราวช่วงค่ำ
สาดแสงอำลาไกลใจโศกศัลย์
โลกพลิกกลับดับดำสุดรำพัน
เหมือนทุกฝันลบหายกลับกลายแล้ว
เธอย่อมรู้เช่นกันเช่นฉันรู้
หลับตาครู่กาลผ่านคืบคลานแผ่ว
เมฆแย้มกลีบยิ้มกุหลาบอาบฟ้าแวว
ไม้ตั้งแถวรับไฟวันหรรษานัก
ในยามมืดสิ้นแสงแกล้งหลับเสีย
ที่อ่อนเพลียลุยล้าล้วนประจักษ์
ฉันจะกล่อมเปลไกวให้เธอพัก
ร้องเพลงรักเคล้าคลอรอคืนคล้อย
..............................................................................
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
28 พฤษภาคม 2024, 08:38:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: เราอยู่คู่นิรันดร์ (อ่าน 3155 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: