ฝ่ายหนึ่ง ซึ้งจิต เฝ้าคิดครวญ
รักรัญจวน ชวนชอบสัตว์ มิเสื่อมสูญ
ใจกุศล ดลอุรา พาสร้างบุญ
เลี้ยงด้วยคุณ ความรัก ความเมตตา
หมูหมากาไก่ พร้อมเจ้าเหมียว
เลี้ยงคราวเดียว เกี่ยวงาม ตามประสงค์
ยอมสละ ละสิ้น จิตจำนง
พร้อมปลดปลง เวลา ไม่พาที
อีกฝ่ายหนึ่ง ไม่ซึ้ง ในชีวิต
เฝ้าครุ่นคิด ปลิดชีพ ถีบศักดิ์ศรี
เป็นมนุษย์ สุดชั่ว ไม่มั่วดี
ทำบัดพลี แก่สัตว์ ทุกวันไป
จับสัตว์เชือด เลือดพุ่งไหล ไม่ประสา
ฆ่าหมูหมา กาไก่ ใจยังใส
ทำอย่างนี้ มีทุกวัน บ่ยั่นใด
แล้วทำให้ ใจชาชิน กินแต่กรรม
บทสรุป คนสองฝ่าย ตายไปไหน
ใครตอบให้ ฉันได้ น่าจะขำ
เพราะศาสนา ยกเป็นเรื่อง ของการทำ
คนสร้างกรรม ดีไปดี ชั่วไปชั่ว ไม่มั่วแล
สิงขร
