ข้อยว่า

ตอบปัญหาไม่น่าต้องใส่ใจ "สัมผัสระหว่างบท" ของเรากะคนก่อนหน้าหรอก
เพราะจะจำกัดให้เราแต่งกลอนได้ไม่เพราะเท่าที่ควร บางครั้งติดคำยาก คิดเป็นชั่วโมงๆ
เอาเป็นว่า "ฟรีสไตล์" นะ ไม่ต้องห่วงคนก่อนเราลงว่าอะไร? เฮาไปของเฮาโลด!

เออ... หรือใครอยากเขียนเป็น "ดอกสร้อย" ก็ได้นิ?

เช่น ขึ้นต้นว่า.... ปัญเอ๋ยปัญหา หรือ ข้อเอ๋ยข้อสี่ หรือ เจ็บเอ๋ยเจ็บใจ ...
หรือ................  มาเอ๋ยมาก่อน  แค่โดนปาดเอาตอนที่ไฟดับ ...
แล้วลงท้ายด้วย "เอย" ตามธรรมเนียม จะได้ไม่ต้องห่วงสัมผัสชาวบ้าน

ดีแมะ?
จบข่าว!
.