~กินนรีเสี่ยงรัก~

อันว่ารักสลักเหลาเข้าใจยาก
ดุจดั่งน้ำท่วมปากมิอยากบ่น
กลัวไม่เข้าหูใครไหนสักคน
เหมือนวิ่งชนภูเขาภูเราตาย

กินนรีมีใจแต่ไม่แลก
มนุษย์แปลกชอบปดเป็นกฏหมาย
ใจแลกใจแลกจริงหรือหญิงชาย
เห็นบั้นปลายกลายกลิ้งทอดทิ้งกัน

ชนไกรลาศแดนไกลมิได้โม้
หรือคุยโวโอ้ว่าฟ้าสวรรค์
เพียงสบตารู้ใจในนิรันดร์
หนึ่งกัปป์กัลป์สั้นนักกับรักเรา

อยากมีคู่อยู่เคียงเพียงเท่านั้น
ต้องนิรันแห่งรักสลักเสลา
ตลอดชีพชนม์นั้นมิบันเบา
รักสองเราอวตารเท่ากาลวาย

~กินนรี~