ข้าฯ ยืนบนชะง่อนผาสูง
ส่งเสียงตะโกนออกไปเป็นระยะ
เงียบ...ว่างเปล่า...ไร้เสียงโต้ตอบ
ข้าฯ ลองพยายามอีกครั้งหนึ่ง
เสียงดัง...ผสมผสาน เสียงค่อย...
สักครู่หนึ่ง...มีเสียงตอบรับกลับมา
เสียงแผ่วเบา...จากผู้คนมึนงง
เสียงเกรี้ยวกราด...หัวใจแทบหลุดจากขั้ว
สำเร็จ...ข้าฯ กำลังเติบโต ณ แห่งนี้
.....อวตาร ฮา ฮา ฮา.....
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
