ตรวจทีมีผิดพลัน มานั่งแก้แก้หลายหน..
..ไม่แก้ไม่รู้เพิ่ม ผิดเดิมเดิมตามติดตน
แก้ซ้ำก็จำทน รีบจำใหม่ใดถูกควร..
..แปลกแท้แก้ไม่หาย หูตาลายคล้ายลมสวน
ความเดิมเริ่มเรรวน ต้องทบทวนควรใคร่ดู..
..แก้แล้วไม่แคล้วผิด เตือนสักนิดจิตต้องสู้
จำไว้ให้ติดหู ผิดเป็นครูรู้แล้วจำ..
..วันวานงานว่างเว้น จับประเด็นเล่นลงซ้ำ
เหมือนไม่มีไรทำ นั่งหน้าดำคร่ำเคร่งเพียร..
..เติมต่อข้อกระทู้ หวังให้ครูดูที่เขียน
ผิดชอบตอบนักเรียน ที่วนเวียนเขียนมั่วมา..
..ด้วยจิตพิศมัย เฝ้าหลงใหลในภาษา
จึงคิดติดตามมา แสวงหาวิชาดี..
..คำนึงถึงครั้งหลัง กาพย์ฉบังยังไม่หนี
มองไปไม่เห็นมี ขอโทษทีที่ท้วงติง..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
