Re: หัวข้อ โคลงสี่สุภาพ

ยามว่างนั่งคิดเค้น เขียนโคลง
หวังอ่านเพื่อจรรโลง จิตบ้าง
โดยหมายเพลิดเพลินโยง- ใยสู่ มิตรนา
คลายขับความอ้างว้าง ที่เข้ารุมสุมฯ

ชุมชนใหญ่สุดบ้าน กลอนไทย
ฉกรรจ์,เฒ่า,ดรุณ,วัย รวบพร้อม
มีจิตพิศมัย ในกาพย์ กลอนนา
ดูดุจดาวเดือนล้อม เห่ห้วงเวหาส์ฯ

มาประชันหลากล้วน ฝีมือ
อันต่างคนฝึกปรือ เนิ่นช้า
โคลงฉันกาพย์กลอนระบือ ไปทั่ว ไทยเฮย
แทบสยบถล่มหล้า ล่มล้มวรรณกรรมฯ

ล้ำกวีใหญ่น้อย ขานนาม
ออนอยู่ทุกโมงยาม ไม่เว้น
หน้าบอร์ดโพสต์เรียงตาม ลำดับ
เพราะ,ห่วย,จงเลือกเฟ้น เสพเข้าไปเทอญฯ

บังเอิญมีมากชั้น ฝีมือ
ด้อยเด่นเหตุต่างคือ เรื่องซ้อม
ความหลากนี่แลถือ เป็นจุด ดีนา
ผ้าเด่นดีเพราะย้อม แต่งแต้มสีสันฯ

วงวรรณก็เช่นนี้ แลนา
สูง,ต่ำ,เชี่ยวภาษา แบ่งขั้น
เพราะเหตุแห่งวิชา กำหนด
หาใช่แบ่งชนชั้น แยกด้วยเหยียดผิวฯ

การติวมีอยู่บ้าง ประปราย
คอยบอกเป็นรายราย เมื่อพลั้ง
ใฝ่เรียนจักสมหมาย ในปรารถนา แฮ
ใดเก่งจงช่วยยั้ง อย่าเข้าไปสอนฯ

นักกลอนมีมากหน้า หลายตา
จุกจิกมากนำพา เคียดขึ้ง
นานครั้งตักเตือนหนา เมื่อผิด
จึงค่อยดูซาบซึ้ง เหตุด้วยปรานีฯ

ชุมชนดีสุดบ้าน กลอนไทย
เราอยู่เราอาศัย ที่นี้
เรารักสุดหัวใจ รักกาพย์ กลอนนา
เราอยู่จนชีพซี้ ไป่ร้างแรมไกลฯ