คืนค่ำต่อมา

ลางร้ายตั้งเค้ากับเงามัจจุราชสยายปีกปกคลุม
พายุทึมเทาพัดถล่มเมืองเฉียงใต้
สำทับขนาดใหญ่งูเลื้อยฉกฉวยโอกาสแด่ผู้ยากจน
บ้านช่องพังทลายตึกซากกองพะเนินท่วมสูง
ทะเลเพลิงลุกโชนเผาไหม้ประลัยกัลป์กวาดต้อนผู้คนหลีกหลบ
ท่อนไม้ขนาดใหญ่เผยกายจากที่หลบซ่อน
ความแหลกสลายจึงมาเยือนหมู่บ้านกลางป่าพนาสูญ
วัวควายล้มตายซากศพทับถมอนาถไร้ญาติแม้นแมลงวันบินว่อนดอมดม
ท้องทุ่งเขียวขจีเปรอะเปื้อนสีเลือดข้นคลั่กราดรดจนช้ำระทม
ความวอดวายประจักษ์ในพริบตาเพียงเผลอหลับตาหัวใจติดหล่ม
สวนดอกไม้ไร้ลมหายใจหลับใหลในยามนิทรา
กลีบดอกที่งดงามกลับเป็นเพียงตำนานประดับวางพวงหรีดหน้าโลงศพ
ความเศร้าโศกซ้ำๆกับนาฏกรรมแห่งความตายครั้งใหญ่
หากไร้เงาสีดำคลุมร่างผู้คนร่วมงานว่างเปล่า
เศษกระดาษม่วงเทาฉีกขาดกลับบินลับหายไปกับรัตติกาลคืนค่ำต่อมา...

สกินเฮด
15/11/52