ร้าวราน
ถึงแม้นจะเป็นฤดูหนาวอันเยียบเย็น
บางคราสายลมแห่งความร้อนรุ่มก็รุมเร้าพัดผ่านเข้ามา
เป็นเวลานานแล้วที่ข้าตกอยู่ในภวังค์
เวียนวนจมปลักอยู่กับความร้าวราน
หยากไย่เกาะเกี่ยวเต็มฝาข้างบ้าน
กลับไร้เงาแมงมุมตัวใดไต่ระโยง
เป็ดน้อยพึ่งออกจากไข่
ทยอยเดินตามหลังผู้เป็นแม่ลงไปในสายน้ำ
ฝูงปลาแหวกว่ายกับคลื่นลมที่ซัดหายกระทบฝั่ง
ท้องฟ้าทึมเทากว้างใหญ่กับลมหายใจเบาแผ่ว
สรรพสิ่งเคลื่อนไหวรวดเร็วเชื่องช้า
สุดแต่ใจของเราที่ว่าหรือกำหนด...
สกินเฮด
12/11/52
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
29 เมษายน 2024, 04:26:AM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ก วี เ ดี ย ว ด า ย (อ่าน 79087 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: