เป็นกลอนเหงา บอกกล่าว เรื่องรักร้าว
คลอทุกคราว น้ำตา เมื่อเอ่ยถึง
เจ็บทุกครั้ง เมื่อพลั้ง คิดคำนึง
รักเคยซึ้ง ต้องมาพราก จากดวงตา
จะโทษใคร มันผิด ที่ตัวฉัน
ผิดที่มัน ไม่เลิศเลอ ไม่หรูหรา
ผิดที่จน ไม่มียศ หรือศักดา
แก้วดวงตา จึงจากลา ไม่ใยดี
คลอทุกคราว น้ำตา เมื่อเอ่ยถึง
เจ็บทุกครั้ง เมื่อพลั้ง คิดคำนึง
รักเคยซึ้ง ต้องมาพราก จากดวงตา
จะโทษใคร มันผิด ที่ตัวฉัน
ผิดที่มัน ไม่เลิศเลอ ไม่หรูหรา
ผิดที่จน ไม่มียศ หรือศักดา
แก้วดวงตา จึงจากลา ไม่ใยดี
ผิดที่ใจ ข้างใน ใครไม่เกี่ยว
เพียงหนึ่งเสี้ยว เหลียวลัง ยังผวา
โทษตัวเอง เกรงนัก ศักดิ์ศรีกา
โชคชะตา มาพราก ให้จากกัน
เป็นเรื่องเล่า เก่าก่อน ตอนไม่จบ
จะเขียนเรื่องให้ครบ พบสวรรค์
เอาตอนจบ พบฉาก ไม่จากกัน
และครองรัก อยู่นิรันดร์ ไม่ผันแปร
..................................
เพียงหนึ่งเสี้ยว เหลียวลัง ยังผวา
โทษตัวเอง เกรงนัก ศักดิ์ศรีกา
โชคชะตา มาพราก ให้จากกัน
เป็นเรื่องเล่า เก่าก่อน ตอนไม่จบ
จะเขียนเรื่องให้ครบ พบสวรรค์
เอาตอนจบ พบฉาก ไม่จากกัน
และครองรัก อยู่นิรันดร์ ไม่ผันแปร
..................................
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
