ฉันเป็นเพียงคนเดินดินตามถิ่นนี้
ในบางทีอาจหลงทางอย่างเหงาเหงา
ก็แค่คนเดินดินถิ่นบ้านเรา
มีใครเขาเข้าใจคงไม่มี
เขียนกลอนเศร้าเขาว่าบ้าน่าอายหนอ
กลอนรักก็เพ้อเจ้อกระไรนี่
ไร้สาระไร้แก่นสารฉันไม่มี
กลอนดีดีอย่างใครเขาเราไม่จำ
กลอนธรรมะกลอนภาษิตคิดไม่ได้
ช่างน่าอายเหลือเกินเจ้าคมขำ
แต่บทกลอนที่ฉันเขียนเพียรประจำ
คือกลอนช้ำกลอนหม่นหมองลองอ่านกัน
ถ้าผิดพลาดพลั้งไปอภัยเถิด
ด้วยฉันเกิดหงอยเหงาเศร้าโศกศันต์
กลอนที่เขียนจึงเหงาเศร้าจาบัณท์
อย่าว่ากันเลยคนดีพี่ออกตัว
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
26 เมษายน 2024, 07:55:AM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: กลอนเหงาๆ...ของคนเดินดิน (อ่าน 39166 ครั้ง) |
| ||||||||||
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
Email:
