แม่คงคา ศักดิ์สิทธฺ์ สถิตย์อยู่
ท่านรับรู้ น้องรอ พี่เนิ่นนาน
ใต้ต้นโศก โบกใบ ไสวหวาน
จนเลือนผ่าน ใบหลุด สดุดดิน
เฝ้าชะเง้อ เพ้อหา ในตาเศร้า
ไร้แม้เงา สําเนียง เสียงได้ยิน
น้องอดทน อดกลั้น เกือบแดดิ้น
มีเพียงกลิ่น ดอกโศก ที่โชยมา
ไม่สงสาร น้องแล้ว หรืออย่างไร
จึงปล่อยไว้ ให้อยู่ ตามยถา
โอ้..ว่าใจ หนอใจ ของพี่ยา
ดั่งอีกา สีดํา ชํ้าจริงเอย
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
28 เมษายน 2024, 11:27:PM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ยังรอ..อยู่ที่เดิม (อ่าน 72759 ครั้ง) |
| ||||||||||
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
Email:
