กลอักษรม้าลำพอง

หนาวจิตโอ้โธ่นุช
คราวครั้งปลื้มลืมทุกข์
มีกลิ่นคาวร้าวรานี

หึงหวงจัดตัดใจ
หนีเปิดปึงขึ้งพักตร
ทีท่าเห็นเล่นตัว
ทำเสื่อมศรีชี้ชัด
 
อ่านได้ว่า

หนาวจิตโอ้โธ่นุชโธ่โอ้จิตหนาว
คราวครั้งปลื้มลืมทุกข์ลืมปลื้มครั้งคราว
มีกลิ่นคาวร้าวรานร้าวคาวกลิ่นมี

หึงหวงจัดตัดใจตัดจัดหวงหึง
หนีเปิดปึงขึ้งพักตร์ขึ้งปึงเปิดหนี
ทีท่าเห็นเล่นตัวเล่นเห็นท่าที
ทำเสื่อมศรีชี้ชัดชี้ศรีเสื่อมทำ
 
กฎ  :

๑.  ให้ใช้คำวรรคละ ๙ คำ  ในวรรคหนึ่ง ๆ ให้มีคำซ้ำกัน ๔ คู่ คือ คำที่ ๑ กับคำที่ ๙  , คำที่ ๒ กับคำที่ ๘ ,
คำที่ ๓ กับคำที่ ๗, คำที่ ๔ กับคำที่ ๖ 

๒.  เมื่อจะทำเป็นกลอักษรม้าลำพอง ให้ตัดคำที่ ๖, ๗, ๘, ๙  ออกเสีย เหลือไว้เพียง ๕ คำ  เพื่อเป็นกลให้ผู้อ่านคิดเติมให้ถูกต้อง
ฉะนั้น เมื่ออ่านถึงคำที่ ๕ แล้วให้อ่านคำที่ ๕ ย้อนกลับไปหาคำที่ ๑  อีกทุกๆ วรรค จึงจะได้ความตามลักษณะของกลอน

ที่มา http://www.geocities.com/annenena/index23.htm