กลอักษรนกกางปีก

โอ้จอมขวัญ สุรางค์ศรี
ระลึกคำ ตรึกทวี
เพราะบุญมี หนุนนำใจ

ได้มองเนตร  เหมือนต้องศร
จะนั่งนอน คลั่งหลงใหล
ฝันละเมอ  ฝันทุกวันไป
ต้องนอนไข้ สะท้อนทรวง
 
อ่านได้ว่า

โอ้จอมขวัญ  ขวัญจอม สุรางค์ศรี
ระลึกคำ คำระลึก  ตรึกทวี
เพราะบุญมี มีบุญ หนุนนำใจ

ได้มองเนตร  เนตรมอง  เหมือนต้องศร
จะนั่งนอน  นอนนั่ง  คลั่งหลงใหล
ฝันละเมอ  ละเมอฝัน  ทุกวันไป
ต้องนอนไข้  ไข้นอน  สะท้อนทรวง
 
กฎ  :

๑.  ในวรรคหนึ่ง ๆ ต้องมีคำสัมผัสกันสองคู่  จะอยู่ตอนใดตอนหนึ่งก็ได้  ตามปรกติมักจะอยู่ระหว่าง
คำที่ ๑  ถึงคำที่ ๕  หรือที่ ๘  แต่ต้องเรียงติดกัน ๔ คำ  ให้คู่ที่ ๑   คร่อมคู่ที่ ๒  ดังตัวอย่าง

๒. เมื่อจะทำเป็นกลอักษรนกกางปีก  ให้ตัดคำที่ ๒ ของแต่ละคู่ออก เหลือไว้แต่คำหน้า  วรรคหนึ่งคงมี
๕ คำบ้าง ๖ คำบ้าง  สุดแต่ว่าในวรรคนั้น ๆ จะเป็นกลอน ๘ หรือกลอน ๙

๓.  กลอนกลอักษรนกกางปีก  ให้สังเกตความดูว่าให้ตัดคำอะไรออก  และเหลือคำอะไรไว้  แล้วอ่านคำที่เหลือ
นั้นทวนกลับอีกครั้งหนึ่ง  จึงจะได้ความ  คือนับถอยหลังขึ้นไป ๓ คำ  แล้วจึงอ่านทวน

ที่มา http://www.geocities.com/annenena/index25.htm