กลอักษรลิ้นตะกวด

ได้ทราบสาร เสน่หา น่าเสสรวล
จะมาเย้า ยั่วใจ ให้เรรวน
เห็นเล่ห์ล้วนลวงล่อข้อจงใจ
 
ซี่งว่าแสนรัญจวนหวนโหยถวิล
ทั้งโดยดิ้นอกจะหักรักหลงไหล
มอบชีวังฝังฝากปลงฤทัย
จะคงให้ความสัตย์จริงสิ่งรักแรง
 
หากอ่านไปโดยไม่พิจารณาแล้ว บางคนอาจเห็นว่า ก็เป็นกลอนปกติ ไม่เห็นว่าจะเป็นกลอักษรอย่างไร แต่แท้ที่จริงแล้ว กวีได้ซ่อนกลไว้ด้วย
นั่นคือกลอักษรชนิดนี้อ่านได้สองแบบ แบบแรกก็คืออ่านตามรูปคำที่เห็น ส่วนแบบที่ ๒ เป็นการสลับคำในตำแหน่งของคำท้ายวรรคสองคำ ซึ่งถอดออกมาได้อย่างนี้

ได้ทราบสาร เสน่หา น่าสรวลเส
จะมาเย้า ยั่วใจ ให้รวนเร
เห็นเล่ห์ล้วน ลวงล่อ ข้อใจจง
 
ซึ่งว่าแสน รัญจวน หวนถวิลโหย
ทั้งโดยดิ้น อกจะหัก รักไหลหลง
มอบชีวัง ฝังฝาก ฤทัยปลง
จะคงให้ ความสัตย์จริง สิ่งแรงรัก