ยินดีที่เธอกลับมา...
แม้เพียงแค่ขอยืมบ่า ซับน้ำตาที่ไหล...
แค่เท่านั้น ฉันก็เป็นสุขใจ...
อย่างน้อยในยามไม่มีใคร...
คนสุดท้ายที่เธอนึกได้ยังเป็นฉันคนเดิม...

ยินดีเป็นที่ซับน้ำตา..
พร้อมรับฟังปัญหา เรื่องราวที่ผ่านมาตั้งแต่เริ่ม...
จะเป็นผู้ฟังที่ดี ให้เธอระบายเรื่องราวที่มี โดยไม่ซ้ำเติม...
แม้ในคำถามเดิม~เดิม ไม่อาจตอบอะไรเพิ่มเลยก็ตาม...

ขอโทษ...ที่นิ่งฟัง เฉย~เฉย
เพราะทุกถ้อยคำที่เธอเอ่ย มันแสนคุ้นเคย และเป็นเหมือนหนาม...
ถึงไม่อาจตอบได้...แต่ขอให้รู้ไว้ว่าฉันเข้าใจในทุกนิยาม
ในวันที่ถูกเธอทิ้งและมองข้าม ตัวฉันเองก็ไม่อาจหักห้าม น้ำ ต า...

สิ่งเดียวที่พอทำได้...
คือปล่อยให้เธอร้องไห้ ฟูมฟายจากการเลิกรา
ใครคนนี้ที่เธอไม่เคยเห็นค่า...
พร้อมยินดีให้เธอยืมบ่า...ซับน้ำตายามปวดใจ
     
                 ~ เมี่ยง เมี่ยง ~
                    17/01/66

FB : กลอนเกล่า ความรัก