ความเหงา เข้าใจ ไม่ยาก คราจาก จรรัก หักฝืน หนาวเปียก ปอนฝน ทนยืน กล้ำกลืน ช้าเชียบ เยียบเย็น ยามเหงา เพ้อพร่ำ รำพัน เหลียวจันทร์ หลีกไร้ ไม่เห็น ออดรัก อกร่ำ ลำเค็ญ คืนเพ็ญ กลับแล้ง แสงเดือน ปล่อยเหงา เข้านอก ออกใน กรีดใจ ซิบเลือด เชือดเฉือน พริ้มพราย พ่ายแพ้ แชเชือน ฤาเลือน หมดแล้ว แก้วตา เงียบเหงา เช้าค่ำ ช้ำชิน รวยริน บ่ายคล้อย คอยท่า เมินสบ แยแส แลมา จันทรา ลับล่วง ทรวงไกล เปลี่ยวเหงา ยินเสียง เพียงตน แย้มยล สะท้อน อ่อนไหว ลุ่มลึก นึกหวน ทวนใด คว้าไขว่ ไล้ลูบ จูบเงา คือเหงา เข้าใจ นัยรู้ หดหู่ ผินธาร ผ่านเศร้า ถึงน้ำ กัดเซาะ เยาะเย้า เยี่ยงเขา ยั้งเหยียด เสียดทะนง โซ...เซอะเซอ 19 มกราคม 2564 |
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
26 เมษายน 2024, 09:47:PM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ..@ ความเหงา_..@ (อ่าน 5412 ครั้ง) |
| ||||||||||
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
Email:
