Re: ที่แล้วไปไม่นับ กลับมาเริ่มใหม่
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
18 เมษายน 2024, 07:13:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ที่แล้วไปไม่นับ กลับมาเริ่มใหม่  (อ่าน 103049 ครั้ง)
@free
Special Class LV2
นักกลอนผู้ก้าวสู่โลกอักษร

**

คะแนนกลอนของผู้นี้ 99
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 579



« เมื่อ: 19 กันยายน 2022, 02:08:PM »

       

         เพลงเขมรละออองค์ เถา เป็นเพลงที่ 2 ที่พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 7 ทรงพระราชนิพนธ์ เพลงนี้มีความไพเราะไม่แพ้เพลงราตรีประดับดาว เพลงเขมรละออองค์ เถา ทรงพระราชนิพนธ์จาก ทำนองเพลงเขมรเอวบาง 2 ชั้น ของเก่า สำเร็จครบเป็นเพลงเถา เมื่อปี พ.ศ.2473

หนังสือสารานุกรมศัพท์ดนตรีไทย ภาคประวัติและบทร้องเพลงเถาฉบับราชบัณฑิตยสถาน ( หน้า 56 - 57 ) กล่าวถึงประวัติและที่มาของทำนองเพลงไว้ดังนี้ :

เพลงเขมรเอวบาง อัตา 2 ชั้น ของเก่า เป็นเพลงที่มาจากเพลงเขมรแท้เพลงหนึ่ง เพลงเขมรเอวบาง 2 ชั้น นี้ พวกลิเกบันตนได้นำมาร้องใช้ก่อน มีบทร้องขึ้นว่า " นกเอี้ยงเต่านา " แล้วมีคำเขมรแทรกเป็นตอนๆ ต่อมาภายหลังจึงมีผู้ปรับปรุงทำนองให้นุ่มนวลขึ้น ใช้ร้องในการแสดงละครและอื่นๆ เพลงที่ปรับปรุงขึ้นใหม่นี้เป็นเพลงหน้าทับปรบไก่ มี 2 ท่อน ท่อนละ 4 จังหวะ

พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว ได้ทรงพระราชนิพนธ์ขยายขึ้นเป็นอัตรา 3 ชั้น แล้วทรงตัดเป็นชั้นเดียวครบเป็นเพลงเถา ต่อจากนั้นจึงทรงพระราชนิพนธ์ทางร้องขึ้นประกอบทุกๆ อัตรา บทร้องนั้นทรงใช้บทซึ่งคัดมาจาก บทละครรำ เรื่อง " พระร่วง " พระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว แต่ทรงแก้ไขเพื่มเติมบางคำ แล้วทรงตั้งชื่อเพลงขึ้นมาใหม่เลียนชื่อเดิมคือ " เพลงเขมรเอวบาง " มาเป็น " เพลงเขมรละออองค์ "

         
          ขออณุญาตและขอบคุณ ช่องyoutube อ.เสรี หวังในธรรม


ยังคงซ้อม และยังไม่ได้ แบบแผนที่พอใจ
และแบบแผนเดิมมีให้ศีกษาค่อนน้อย ได้แต่เพียงศีกษา แกะ ต้วอย่างคำประพันธ์ จาก กูเกิล
กลบทสร้อยสลับคู่สคราญเคยกล่าวไว้แล้ว ไม่แน่ใจว่าที่ข้าพเจ้าแต่งจะถูกต้อง แต่ก็คงไม่ผิด มั้ง  ถึงอย่างไรก็เพีบงเป็นกลอนแปดสุภาพ
...........



           

           วารวันเก่าเขาคงหลงลืมลา    รักที่หาคล้ายเคลื่อนเลือนลับล่วง
วารวันก่อนย้อนเยือนเหมือนทักทวง    รักที่หวงเชยชัดมิทัดทาน

แรกรัก สมัคร ม_นจะครอง        ปิติปอง ณ แรกกาล
ชื่นรัก ประจักษ์ มธุรหวาน         ทะนุน้อง ประคองนวล

วารเศร้า ฤเรา มิเหมาะอนงค์     กวะคง มิคู่ควร
นารี ฉะนี้ ผิวะมิผวน                   สิจะผัน ไฉนนอ

เมื่อรักเริ่มเติมต่อก่อคิดหาญ     มีคำขานเอื้อนอ้อนก่อนเข้าหอ
เมื่อรักร้างอ้างเอ่ยน้องเคยรอ    มีคำขอเพียงพึงหนึ่งคืนแรม


ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

ระนาดเอก, พิณจันทร์

ข้อความนี้ มี 2 สมาชิก มาชื่นชม
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 19 กันยายน 2022, 02:39:PM โดย @free » บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s