Re: ที่แล้วไปไม่นับ กลับมาเริ่มใหม่

เพลินจัง ฟังไม่อยากให้จบ จบแล้วฟังซ้ำ

ยานี ๑๑
๏ขึ้นกกตกทุกข์ยาก แสนลำบากจากเวียงไชย
มันเผือกเลือกเผาไฟ กินผลไม้ได้เป็นแรง
๏ รอนรอนอ่อนอัสดง พระสุริยงเย็นยอแสง
ช่วงดังน้ำครั่งแดง แฝงเมฆเขาเงาเมรุธร
๏ ลิงค่างครางโครกครอก ฝูงจิ้งจอกออกเห่าหอน
ชะนีวิเวกวอน นกหกร่อนนอนรังเรียง
๏ ลูกนกยกปีกป้อง อ้าปากร้องซ้องแซ่เสียง
แม่นกปกปีกเคียง เลี้ยงลูกอ่อนป้อนอาหาร
…..
กาพย์เรื่องพระไชยสุริยา ของ สุนทรภู่

กลอนสุภาพนี้ แม่ ก กา กน กง กก
……

ขึ้นแม่กกตกทุกข์ยุคลำบาก
กินผลหมากมันเผือกเลือกไฉน
ขึ้นแม่กามาพรากจากเวียงไชย
กินผลไม้พรรณเผาได้เอาแรง

เย็นรอนรอนอัสดงสุริยงลา
เลือนฟากฟ้าคราค่ำย่ำยอแสง
เย็นรอนล่วงช่วงดังน้ำครั่งแดง
เลือนฟากแฝงเมฆเขาเงาเมรุธร

ฝูงลิงค่างครางหลอกโครกครอกขู่
นกหกรู้รังบินถิ่นรังบ่อน
ฝูงลิงคละชะนีวิเวกวอน
นกหกร่อนจิ้งจอกเห่าเร้าเสำเนียง

ลูกนกยกคอกลัวรัวเสียงร้อง
แม่นกพองปีกแผ่ป้องแซ่เสียง
ลูกนกอยากปากอ้าท่าคอเอียง
แม่นกเพียงป้อนอาหารจานลูกกิน
…..

บทต่อไป เพิ่มมาตราต้วสะกด มากขึ้น หลายแม่สะกด
ก็ยิ่งใกล้เป็นคำประพันธ์ปกติตามฉันทลักษณ์ ก็หยุดเพียงนี้