...ทาสเทวี...

...ทาสเทวี...
คำร้อง/ทำนอง : สง่า อารัมภีร (พ.ศ. 2499)

“...บุญฉันมีแต่คงไม่ถึง ฟ้าจึงไม่เวทนา
คอยเฝ้าแต่คอยทุกครา
ดวงจันทราไม่ลอย เลื่อนมาใกล้เรา

คงแหงนคอยแต่คอยหาย
เสียดายดวงจันทร์ไม่บรรเทา
ลอยลับไม่เหลือแม้เงา
รู้หรือเปล่าว่าเรานี้ช้ำชอกฤดี

เธอเป็นดอกฟ้า
รู้ไหมว่าเราเป็นดั่งทาสเทวี
แม้นไม่ปรานี
ทาสนี้คงระทมอยู่ร่ำไป

รอ ฉันรอด้วยใจวิงวอน
ขอบังอรเมตตารับฝากใจ
เพียงยิ้มสักนิดฤทัย
ฉันคงพองเรื่อยไป
ด้วยธุลีเมตตาของเธอ...”

“บุญฉันมีแต่คงไม่ถึง”
ความรักจึงมิสมอารมณ์หมาย
ได้แต่เว้าวอนเสียงแอบเอียงปราย-
โปรยส่งสายตาทอดอ้อนออดเธอ

“คอยแหงนคอยแต่คอยหาย”
หมองเดียวดายเปลี่ยวขมระทมเก้อ
มืดมนแม้ในฝันหวั่นมิเจอ
ได้แต่เฝ้าละเมอเพ้อรำพึง

“รอฉันรอด้วยใจวิงวอน”
ขอฝากกลอนว่อนไปในคิดถึง
เพราะหัวใจตรวนชิดติดตราตรึง
เนาคะนึงแทบบาท...“ทาสเทวี“

Soul Searcher
Inspired to write 11/3/2020