.jpg)
ครู"พรายม่าน"ขานขับประดับร้อย
เยิ้มหยดย้อยช่อกานท์เบ่งบานไสว
รู้ดินฟ้าป่าดงพงทั่วไพร
ศรีวิไลคุณค่าดุด่างาม
ครู"เพรางาย"หมายพบประสบตา
เงียบหายมาเนิ่นนาน"เนิน"พาลพล่าม
"คู่รักกลอน"นอนไหนไปขอความ
เชิญนงรามเชลงเจ็ดเถิดเผ็ดร้อน
คุณพี่"พูน"ทูนหัวข้อยกลัวหลาย
เสียเชิงชายมากหนทั้งล้น,กร่อน
เขียนตะบันขยันผิดต้องลิดรอน
บัวเป็นบอนลิงเป็นค่างบ่างเป็นชนี
แค่กล่าวเกริ่นเผินผาศิลาล้วน
มีมากมวลแม่นหลักสมศักดิ์ศรี
ตัดโอ้เอ้เร่มาหาสักที
เชิญน้อง,พี่ เพื่อน,พ้อง ขับร้องคลอ
เนิน จำราย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
