ช่วยวิจารณ์และแก้ไข การแต่งสาลินีฉันท์ 11 ให้หน่อยค่ะ

อันเม็ดทรายมากมาย                   ณ ชายหาดชลาสินธุ์
อยู่ร่วมเป็นแดนดิน                      มีสูญสิ้นมีหายไป

ดั่งรักที่ยิ่งใหญ่                          จะมอบให้ฤทัยไว้
เป็นห้วงของดวงใจ                     บ่หวั่นไหวจะเจอภัย

แต่บางครั้งความรัก                     ผิรู้จักจะหลงใหล
เมื่อท้อเมื่อเหนื่อยใจ                   จะยิ้มให้เจอะทุกที

เมื่อสุขทุกข์ยามใด                     สิยิ้มไว้จะสุขขี
ปลอบใจด้วยมาลี                      และชีวีจะสดใส

เริ่มรักจากซาบซึ้ง                     รินับหนึ่ง ณ ครรลอง
ส่งต่อนับเป็นสอง                      มิแค่เพียงจะร่วมครอง

ส่งต่อเป็นร้อยพัน                      จะสุขสันต์มนาผ่อง
ครื้นเคร่งไม่เป็นรอง                   กระชับมิตรกระชิดใจ

รอยยิ้มเป็นรอยสุข                     บ่มีทุกข์มลายไหว
เพียงเชื่อในหัวใจ                      และมุ่งไปตระหนักควร

ยิ้มให้โลกสุขสม                       จะชื่นชมจะชมชวน
ยิ้มให้ใจแปรปวน                       มนุษย์มวลจะรื่นรมย์

รอยยิ้มเมื่อให้กัน                      จะสุขพลันและสุขสม
รอยยิ้มลบตรอมตรม                   ระทมหายมลายสูญ

ทุกสิ่งลงมือทำ                        จะชี้นำและเกื้อหนุน
ทุกสิ่งยอมมีคุณ                       จะขึ้นอยู่เพราะการทำ