หน้า ๙๐
๏ ย้อนถึงฝ่ายพระนลราชผู้พลาดผิด
คล้ายจริตวิปลาสอนาถหนอ
เดินกู่ก้องร้องร่ำน้ำตาคลอ
แล้วหัวร่อเย้ยโลกโชคชะตา
๏ โอ้ทมยันตีของพี่เอ๋ย
กระไรเลยทิ้งนางเสียกลางป่า
ยอดรักหวงดวงฤดีของพี่ยา
คงโศกาหวั่นหวาดแทบขาดใจ
๏ รำพึงพลางย่างไพรไม่หยุดหย่อน
ข้ามเขาขอนโขดเขินเนินไศล
มิคำนึงถึงปลายทางแต่อย่างใด
อยู่ที่ไหนก็อกหมกโลกันตร์
๏ แว่วเสียงร้องก้องป่ามาโหยหวน
อันมิควรมีได้กลางไพรสัณฑ์
“ช่วยด้วยนะพระองค์วงศ์เทวัญ
ตัวข้านั้นทรมานนานเต็มที”
๏ พญานาคไฉนโดนไฟเผา
ดิ้นเร่าเร่าแต่ไยไม่คิดหนี
ไฟเป็นวงเจาะจงเผาเจ้านาคี
มิได้มีเผาผลาญพันธุ์พฤกษ์ไพร
คล้ายจริตวิปลาสอนาถหนอ
เดินกู่ก้องร้องร่ำน้ำตาคลอ
แล้วหัวร่อเย้ยโลกโชคชะตา
๏ โอ้ทมยันตีของพี่เอ๋ย
กระไรเลยทิ้งนางเสียกลางป่า
ยอดรักหวงดวงฤดีของพี่ยา
คงโศกาหวั่นหวาดแทบขาดใจ
๏ รำพึงพลางย่างไพรไม่หยุดหย่อน
ข้ามเขาขอนโขดเขินเนินไศล
มิคำนึงถึงปลายทางแต่อย่างใด
อยู่ที่ไหนก็อกหมกโลกันตร์
๏ แว่วเสียงร้องก้องป่ามาโหยหวน
อันมิควรมีได้กลางไพรสัณฑ์
“ช่วยด้วยนะพระองค์วงศ์เทวัญ
ตัวข้านั้นทรมานนานเต็มที”
๏ พญานาคไฉนโดนไฟเผา
ดิ้นเร่าเร่าแต่ไยไม่คิดหนี
ไฟเป็นวงเจาะจงเผาเจ้านาคี
มิได้มีเผาผลาญพันธุ์พฤกษ์ไพร
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
