หน้า ๗๓
๏ หากภาพฝันนั้นมิน่าจ้ากระจ่าง
นี่สว่างกลางจิตคิดไม่ตก
นางคิดเพลินเดินพลางกลางพงรก
ในหัวอกร่ำหาสวามี
๏ ผ่านไทรใหญ่รากย้อยห้อยระย้า
เฝ้าถามหาพระนลมิหน่ายหนี
พบอโศกยิ่งโศกทับนับทวี
พนาลีมีแต่ตรมระทมฤทัย
๏ ป่ารกชัฏลัดลำบากยากนักหนา
ข้ามละหารธารผาหลืบไศล
ช่องบรรพตคดเคี้ยวลดเลี้ยวไป
ถึงทางใหญ่กลางอรัญคนสัญจร
๏ จึงพบกลุ่มพ่อค้าชาวพาณิช
แถวตามติดจอแจแลสลอน
รถเทียมม้ายานล้อหมุนเทียมกุญชร
หลังอูฐซ้อนสัมภาระกองพะเนิน
๏ มากผู้คนขนของต้องแบกหาม
เดินมาตามแนวทางหว่างเขาเขิน
หลากหลายวัยแต่ไม่แก่แลเด็กเกิน
ชำนาญเดินมิถลาละล้าละลัง
นี่สว่างกลางจิตคิดไม่ตก
นางคิดเพลินเดินพลางกลางพงรก
ในหัวอกร่ำหาสวามี
๏ ผ่านไทรใหญ่รากย้อยห้อยระย้า
เฝ้าถามหาพระนลมิหน่ายหนี
พบอโศกยิ่งโศกทับนับทวี
พนาลีมีแต่ตรมระทมฤทัย
๏ ป่ารกชัฏลัดลำบากยากนักหนา
ข้ามละหารธารผาหลืบไศล
ช่องบรรพตคดเคี้ยวลดเลี้ยวไป
ถึงทางใหญ่กลางอรัญคนสัญจร
๏ จึงพบกลุ่มพ่อค้าชาวพาณิช
แถวตามติดจอแจแลสลอน
รถเทียมม้ายานล้อหมุนเทียมกุญชร
หลังอูฐซ้อนสัมภาระกองพะเนิน
๏ มากผู้คนขนของต้องแบกหาม
เดินมาตามแนวทางหว่างเขาเขิน
หลากหลายวัยแต่ไม่แก่แลเด็กเกิน
ชำนาญเดินมิถลาละล้าละลัง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
