หน้า ๔๑
๏ มิพบพักตร์สักนิดก็คิดถึง
รักดูดดึงแนบสนิทอยู่ชิดใกล้
มดมิอิ่มลิ้มรสหวานสราญใจ
เคล้าอยู่ในใยสวาทมิคลาดคลา
๏ วันหนึ่งนึกถึงนิษัธธานีสถาน
บริพารญาติพงศ์ร่วมวงศา
เข้าถวายบังคมภีมราชา
จักเชิญยอดชายากลับเวียงชัย
๏ โปรดอำมาตย์ยาตราส่งเสด็จ
โดยสำเร็จยังนิษัธนิรัติศัย
ถึงธานีพิธีฉลองข่าวก้องไกล
ราชาได้ราชินีที่สมบูรณ์
๏ นลราชาและธิดาทมยันตี
ครองธานีสดใสเลิศไอศูรย์
ดวงฤดีมีธรรมเจิดจำรูญ
ยิ่งเพิ่มพูนต้นทุนบุญความดี
๏ สิ่งชั่วช้าราคีมิกรายกล้ำ
ทั้งเช้าค่ำนิรทุกข์เปี่ยมสุขี
มิเปิดช่องจังหวะให้กลี
สิบสองปีผ่านไปเหมือนใจจง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
