หน้า ๒๙
๏ มากสรรพสิ่งสุขแสนที่แดนฟ้า
ตัวหม่อมฉันพรรณนาหาพร่องไม่
เพื่อชักจูงจิตนางเคลิ้มคลั่งไคล้
อมตาสุขาลัยนิรันดร์กาล
๏ ถ้วนทุกถ้อยวาทีที่เสกสรร
ดำรงความตามเทวัญมีบรรหาร
แต่เทวีมิชื่นรื่นสราญ
ปวดดวงมานทุกข์ตรมระทมระทวย
๏ เธอกล่าวถ้อยถอยหลังครั้งหนึ่งนั้น
ที่หม่อมฉันส่งหงส์ฟ้าเข้ามาช่วย
เป็นสื่อรักฝากวาจามหาละลวย
ซึ้งรูปสวยเดชาแห่งข้าพระองค์
๏ ตั้งแต่วันนั้นมานารีนาถ
พิศวาสบาดกมลจนลุ่มหลง
เฝ้าละเมอเพ้อรักพะวักพะวง
เป็นเหตุที่ปิตุรงค์เกิดสงกา
๏ ทรงใคร่ครวญทวนเหตุผลจนประจักษ์
ว่าเกิดรักขึ้นในทรวงจิตห่วงหา
สั่งอำมาตย์ประกาศไปหลายพารา
เชิญราชาเจ้าแคว้นแดนใกล้ไกล
ตัวหม่อมฉันพรรณนาหาพร่องไม่
เพื่อชักจูงจิตนางเคลิ้มคลั่งไคล้
อมตาสุขาลัยนิรันดร์กาล
๏ ถ้วนทุกถ้อยวาทีที่เสกสรร
ดำรงความตามเทวัญมีบรรหาร
แต่เทวีมิชื่นรื่นสราญ
ปวดดวงมานทุกข์ตรมระทมระทวย
๏ เธอกล่าวถ้อยถอยหลังครั้งหนึ่งนั้น
ที่หม่อมฉันส่งหงส์ฟ้าเข้ามาช่วย
เป็นสื่อรักฝากวาจามหาละลวย
ซึ้งรูปสวยเดชาแห่งข้าพระองค์
๏ ตั้งแต่วันนั้นมานารีนาถ
พิศวาสบาดกมลจนลุ่มหลง
เฝ้าละเมอเพ้อรักพะวักพะวง
เป็นเหตุที่ปิตุรงค์เกิดสงกา
๏ ทรงใคร่ครวญทวนเหตุผลจนประจักษ์
ว่าเกิดรักขึ้นในทรวงจิตห่วงหา
สั่งอำมาตย์ประกาศไปหลายพารา
เชิญราชาเจ้าแคว้นแดนใกล้ไกล
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
