พรมาลี..พรมาลัย
..กลบทสร้อยคู่สะคราญ..
๏ อักษราคราพิศ.. ลิขิตผัน
บ้างจำนรรจ์เนืองนิตย์.. ลิขิตเผย
บ้างอาทรห่วงใย.. ไม่ละเลย
บ้างคุ้นเคยอาลัย.. ไม่ละเลือน
ร้อยคำคมคลอเคียง.. สำเนียงหมาย
สร้อยคมคายสุ้มเสียง.. สำเนียงเหมือน
พร้องไพเราะปริ่มเปี่ยม.. ยามเยี่ยมเยือน
เสนาะเรือนลออเอี่ยม.. ยามเยี่ยมยล
ประกายคำพร่างพราย.. เพชรสายฝัน
พรั่งพรูพลันโปรยปราย.. เพชรสายฝน
กรุ่นไอรักอวลละออง.. ดั่งต้องมนต์
ปลุกชีพชนม์สมสนอง.. ดั่งต้องมาน
ได้ตื่นตนมิรู้สิ้น.. ถวิล, ขาม
พร้อมตื่นตามอาจิณ.. ถวิล, ขาน
ประสบซึ้งคารม.. ชื่นชมปราณ
ทรวงสบซ่านอภิรมย์.. ชื่นชมปรีดิ์
ดั่งสายธารรินรด.. งามสดใส
สายธารใจผ่องพจน์.. งามสดศรี
ดั่งฟ้าโปรยมวลลดา.. พรมาลี
พรมดอกคลี่อวลผกา.. พรมาลัย ๚ะ๛
พี.พูนสุข
๑๖ สิงหาคม ๒๕๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
