เรื่องนี้ มีชื่อเรื่องเต็ม ๆ ว่า
เพลงยาวอยุธยาวสาน
ผู้แต่ง จินตนา ปิ่นเฉลียว
บทร้อยกรองที่ได้รับรางวัลเคนเนดี้ทางวรรณคดี
ของมูลนิธิ จอห์น เอฟ. เคนเนดี้ แห่งประเทศไทย
สำหรับปี ๒๕๑๖
ความยาว ๕๐๐ บท ๑๐๐๐ คำกลอน
ขอยกตัวอย่างบางตอนบางบทที่ชอบเป็นพิเศษและชอบที่สุดนะคะ
ชอบที่สุด ชอบหลายบทที่กวีเล่นคำโดยวิธีย้ำคำ “เสีย” ได้อย่างงดงาม
และรู้สึกสะเทือนใจตามไปด้วย.. เมื่อครั้ง.. อยุธยาล่มสลาย..
๔๖๓. วันสงกรานต์อังคารเข้าเก้าค่ำนั้น
ศกสองพันสามร้อยสิบ เดือนห้า
วันวิโยคโศกยับอัปรา
อยุธยายศล่มลงจมดิน
๔๖๔. พม่าเข้าเผาเมืองทุกเบื้องบท
แสนสลดล่มไผทไปทั่วถิ่น
ศพทะแกล้วทหารก่ายเลือดรายริน
ปกผืนดินแดงเดือดด้วยเลือดทา
๔๖๕. ถูกพม่าฆ่าฟันมันสังหาร
วัง วัด บ้านเรือนวอดตลอดหล้า
ทองที่หุ้มคลุมพระปฏิมา
ก็เผาลอกออกคร่ากล้าทำลาย
๔๖๖. เพราะมือไพร่ถ่อยทหารมาผลาญชาติ
จึงพินาศหมดสิ้นแผ่นดินสลาย
เป็นการสูญเสียเกินประเมินทาย
ด้วยเสียหายทุกท่าทั่วหน้ากัน
๔๖๗. เสียทรัพย์สินสิ้นสมบัติรัฐแสวง
เสียเรี่ยวแรงอ่อนเปลี้ยและเสียขวัญ
เสียชีวิตทหารกล้าประชานันต์
เสียเมืองอันเกิดเกล้าชาวไทยไป
๔๖๘. เสียเสรีเอกราชชาติถนอม
เสียศักดิ์พร้อมเกียรติภูมิกลุ้มไฉน
เสียดายด้วยนิยามความเป็นไทย
เสียยศไท้เป็นทาสอนาถนาน
๔๖๙. ทั้งเสียชื่อเสียหน้าพาเสียศรี
เพราะเสียทีศึกระเหี่ยเสียแรงหาญ
เสียเมืองมิ่งทิ้งกากเป็นซากกราน
เสียสถานศรัทธาวัดวาปวง
๔๗๐. โอ้เสียทัพอัปยศหมดวาสนา
เสียสรรเพชญพุทธาน้ำตาร่วง
ทั้งวัดวังพังพินาศอนาถทรวง
เสมอดวงดอกฟ้ามาแหลกลาญ
๔๗๑. เสียดายโอ้องค์มหาปราสาทศรี
ทุกพระที่นั่งเนาถูกเผาผลาญ
ตรีมุขเอยอนาถใจถูกไฟกราน
พระวิหารสมเด็จเล่าสิ้นเค้าทรง
๔๗๒. สูญอาถรรพ์สรรเพชญปราสาทราช
สุริยาสน์อมรินทร์สิ้นศักดิ์ส่ง
จักรวรรดิไพชยนต์ฤาทนคง
อีกบรรยงก์รัตนาสน์ประลาตลาญ
๔๗๓. เสียแผ่นดินสิ้นยศหมดเกียรติศักดิ์
อาณาจักรบรรลัยเพราะใครผลาญ
คิดให้ดีมิใช่พ่ายไพรีราญ
หากแพ้พาลที่ในหัวใจคน
๔๗๔. ละเมอสุขเสพปลื้มลืมประมาท
จึงพาชาติวิบัติลงขัดสน
เสื่อมสามัคคีพาจลาจล
รอยด่างบนประวัติศาสตร์อนาถอาย ฯ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
