ยินน้ำคำ ร่ำร้อง มองฟ้ากว้าง
สุดอ้างว้าง กลางใจ ให้ขื่นขม
อนาถนัก รักแรก แทรกระทม
จึงต้องตรม ซมซาน จากบ้านไป
หนีเข้ากรุง เมืองหลวง ทุกช่วงฝัน
ผ่านวสันต์ วันคืน กล้ำกลืนไหม
รอคนรัก ตามติด ผิดหรือไร
ไปทำไม แม่ฮ่งสอน อุดรอุบล
หรือเพียงแกล้ง ให้ช้ำ ระกำจิต
จึงเบือนบิด คิดคต สลดหม่น
คงดีใจ จะแย่ แท้พิกล
หลอกหน้ามน ดีใจ ไยแกล้งอำ
พันทอง
๑๑/๘/๕๗
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
