หญิงห้าร้อย ต้องการ เที่ยววานขอ
เพื่อพบหนอ พุทธองค์ ประสงค์บ้าง
ออกนอกวัง ลำบาก หากแผนวาง
จึงบอกทาง เจาะช่อง แล้วมองดู
เจาะข้างฝา เป็นช่อง มองพระพุทธ
ดำเนินรุด ตามทาง หว่างที่อยู่
เสด็จบ้านเศรษฐี มีประตู
ขอจงปูชิตพร้อมน้อมบังคม
วันหนึ่งหนา มาคันทิยาเจ้า
แม่นงเยาว์ พบช่อง จึงจ้องข่ม
หญิงเหล่านี้ ฐายิกา พระโคดม
เราจะบ่ม เลศหมอง ฟ้องราชา
ทูลภูมินทร์ ผินพักตร์ เหมือนยักษ์ร้าย
หญิงทั้งหลาย บังอาจ ปรารถนา
ออกภายนอก มณเฑียร เวียนกามา
หากชักช้า เฉยเสีย จะเพลียการ
ถึงสามครั้ง ราชา หาเชื่อไม่
เสด็จไป พบช่อง ต้องหลักฐาน
พอทราบเหตุ สั่งปิด ลิขิตบาน
เป็นตำนาน หน้าต่าง สร้างครั้งแรก
ราชาไม่โกรธกริ้ว หรือนิ่วหน้า
มิตรัสว่า กระไร พระทัยแปลก
มาคันทิยา เจ็บอาย คล้ายดินแทรก
อกจะแตก อีกครั้ง หวังแหลกลาญ
....จบตอนที่ ๗....
"มุนีน้อย"
(ถึงตอนนี้ มาคันทิยา เริ่มหาเรื่องพระนางสามาวดีแล้ว
)
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
