ยามเช้า มองทะเล ปูขาเก เซมาหา
สายลม พัดโชยมา เย็นอุรา กว่าทุกวัน
มองคลื่น ยืนริมหาด น้ำซัดสาด ให้หวาดหวั่น
สีคราม ยามตะวัน ส่องสาดพลัน หันมองเมียง
ทรายขาว ราวปุยฝ้าย เดินเยื้องกาย หมายส่งเสียง
ตะโกน ตัวโอนเอียง แต่สำเนียง เพียงแผ่วเบา
กองทราย มารายรอบ สร้างเป็นกรอบ ครอบขุนเขา
เด่นสม อารมณ์เรา นั่นคือเขา พระสุเมรุ
พันทอง
สี่บทตามขอจ้า
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
