คือ..สิ่งที่ มีไว้ ใช้ลวงโลก
คือ..เหว่ว้า วิโยค เศร้าโศกศัลย์
คือ..โซ่ตรวน ตีตรา ตรึงจาบัล
คือ..หวาดหวั่น ว่ายแหวก แทรกฤทัย..
.. รัก..คือสิ่ง กลิ้งกลอก หลอกให้เชื่อ
รัก..ร้ายเหลือ ลวงโลม โถมเข้าใส่
รัก..นั้นมัน มิมี จากถีใด
รัก..จริงเป็น เช่นไร ไม่เคยเจอ..
.. แท้..ที่สุด หยุดใจ ไว้ดีกว่า
แท้..หนักหนา อย่าคิด ชิดเสนอ
แท้..แน่แน่ว แล้วก็ อย่ารอเธอ
แท้..เสมอ มิรัก..ภักดีใคร
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
