.jpg)
เพื่อหยิบยื่นลูกหลานใช่หว่านแห
อนาคตของเขาเราต้องแล
มอบดวงแดจนตายมิอายใคร
นอนกลางดินกินริมทางวางชีวิต
ขอเถิดสิทธิของฉันอย่าหวั่นไหว
ปล่อยเอ็งโกงกินชาติพินาศไป
ทนทำไมชีวินอยู่มิสู้ตาย
สำนึกนี้แน่นอนมิผ่อนผัน
ฟ้าลงทัณฑ์คงช้าไปใจสลาย
สองมือเราร่วมสู้อย่ารู้คลาย
ถ้าไม่อายไม่ออกขอบอกพัง
บ้านชำรุดทรุดลงจงเร่งรื้อ
แล้วใช้มือสร้างใหม่ให้สมหวัง
รากฐานดีมีธรรมช่วยค้ำยัง
แล้วค่อยตั้งคนดูแลจึงแน่นอน
คือสำนึกของกังวานจึงขานขับ
จะยอมรับหรือด่าใช่มาสอน
เพราะรักชาติศาสน์กษัตริย์อย่าตัดรอน
แค่วิงวอนให้ลาลับอย่ากลับมา
---กังวาน---
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
