แม้เพียงเกล็ดธุลีก็ชีวิต
ซึ่งทรงสิทธิ์สูงค่าด้วยหน้าที่
ไร้เม็ดดินย่อมปราศจากผืนปฐพี
โลกก็คงไม่มีให้ใครครอง
เพราะตระหนักภาระสะบักล้า
แบกท่วมวันเวลาจนหม่นหมอง
ก็ธุลีแหละรู้จักประคับประคอง
เอื้อตระกองพยุงยุดฉุดกันไป
มาแบ่งสรรปั้นเสกอเนกอนันต์
แต้มสีวันธรรมดาจนยิ่งใหญ่
ประจุธรรมนำทิศลิขิตใจ
ก็เชิดหน้าอวดใครได้ทุกคน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
