จากกาลก่อน เล่าขาน มานผ่องใส
ป่าพงไพร กว้างขวาง กลางทิวแถว
หมู่ดารา เรียงราย ฉายเป็นแนว
ช่างเพริศแพร้ว กระจ่าง พร่างพราวฟ้า
มองเดือนเพ็ญ เด่นด้วย ช่วยสุขสม
รื่นอารมณ์ สมจิต ลิขิตข้า
สายลมพัด พริ้วไหว ใกล้ชายคา
เย็นอุรา พาชื่น ทุกคืนวัน
สายน้ำเอื่อย เฉื่อยฉ่ำ ย่ำค่ำเห็น
หมู่มัจฉา ว่ายเล่น เช่นสุขสันต์
กบเขียดปาด สาดเสียง เรียงจำนรรจ์
อัศจรรย์ นั่นหรือ คือป่าไม้
ต้นลำพู ดูดี มีหิ่งห้อย
แสงเล็กน้อย คล้อยเคลื่อน เดือนไหวไหว
มลพิษ ฝุ่นควัน หันทางใด
ไม่มีให้ เหินห่าง ต่างหลบลี้
ลำพูหาย หิ่งห้อยหด หมดแล้วเอ่ย
คูคลองเลย ถูกถม ลมหลีกหนี
กลับกลายเป็น คอนโด โก้หรูดี
ต่อแต่นี้ จักเล่าไร ให้หลานฟัง
พันทอง
๑๙/๑/๕๗
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
