อยู่นี่เอง... จันเปงน้องของพี่
จากบ้านนานหลายปี เดี๋ยวนี้โตเป็นสาว
เมื่อยังเล็ก... ยังเด็กผิวค้าวขาว
นัยน์ตาสุกลุกวาว ผมยาวดำเคลียบ่า
เกิดปีเถาะ... ลัดเลาะเล่นริมท่า
กึ่งกลางเดือนกุมภา เดือนห้าเพ็ญเต็มดวง
น้องน่ารัก... ทึกทักฮวงฮ้วงหวง
เพลิดเพลินเดินคู่ควง ใยยวงยิ้มยองยาน
หลงคลั่งไคล้... เสียงใสวานว้านหวาน
พอพึงตะลึงลาน ย่ำสะพานพลาดตกคลอง
เป็นดาวครับ... พายัพเรียนปีสอง
เกลียดนักหนุ่มมักมอง ตาจ้องมิวางวาย
แล้วหายไป... หัวใจแทบสลาย
บัดสีหนีตามชาย ต๊ายตาย อยู่นี่เอง...
( บุญแล้วที่อยู่กับหมอ 555 )
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
