มันไม่ใช่เรื่องง่าย
ที่จะให้ทักทายกันเหมือนเก่า
แค่เริ่มต้น . . ก็ไม่มีคำใดจะกล่าว
ไม่มีเรื่องราว . . . ที่จะสนทนา
มันไม่ใช่เรื่องง่าย
ที่จะให้ฝืนมองหน้า
ฉันไม่ได้เกลียดเธอ . . และ . . ดีใจที่เห็นเธอมา
แต่กลัวเผลอพูดจาไม่เข้าหูกัน
อย่าถือสาเลยคนดี
ในเมื่อฉันไม่ใช่คนที่เธอใฝ่ฝัน
ก็ปล่อยให้หมดความหมายไปอย่างนั้น
ก่อนที่ฉัน . .
จะเป็นต้นเหตุที่ทำให้บรรยากาศดี ~ ดี ของเธอนั้น . .. หมดไป~*
เจ็บนะ! ที่รู้ว่าไม่ใช่
พยายามทำใจ . .. แต่มันไม่ง่ายอย่างนั้น
พยายามเข้าใจว่า "ความรักไม่อาจบังคับกัน"
แต่บางเรื่องก็เกินกำลังสมองของฉัน . .. จะเข้าใจ
ถ้าฉันไม่ใช่คนที่เธอต้องการ
ไยหยิบยื่นความอาทรอ่อนหวานมาให้
ถ้าฉันไม่ใช่คนที่เธอเฝ้ารอ . . แล้วมาให้ความหวังกันทำไม!
ก่อนที่จะให้ความหวังกับใคร . ..
อยากให้นึกถึงหัวอกของคนฟังว่าเขาก็ "มีหัวใจ . . เหมือน~เหมือนกับเธอ"
เข้าใจว่าความรักย่อมมีวันแปรผัน
แต่ไม่เข้าใจที่บอกว่า "คิดว่าเธอรักฉัน" . .. มันเป็นยังไงหรือ?
เดินด้วยกันมาตั้งไกล . . ทำไมมักง่ายเหมือนแค่ทิ้งขยะจากมือ
เหมือนว่า "ความผูกพัน" ไม่อาจยื้อ . .. หัวใจใคร
เข้าใจว่า ใคร ๆ ก็อยากเจอสิ่งที่ดีกว่า
ยอมรับได้ถ้าจะขอลา . .. กันด้วยเหตุผลง่าย ~ ง่าย
ไม่คิดจะยื้อ . . ถ้าหมดความหมายจากใจบางใจ
แต่ขอได้ไหม? อย่าบอกว่าสิ่งที่ฉันทำไม่เคยมีค่าอะไร . ..
. .. เพราะมันทำให้รู้สึกว่าฉันกลายเป็นขยะไปแล้วจริง ~ จริง~*
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
