.jpg)
สวมตลอดยอดขวัญมิหวั่นหวาด
มิเคยพลาดเรื่องใดตามใจฝัน
สวมบทเรื่อยเปื่อยไปใครตามทัน
ชั่วชีวันมิวางบนทางเดิน
ทั้งรูปรสยศฐาบรรดาศักดิ์
จ่ายความรักซื้อความหลงมิคงเขิน
สารพัดจัดแจกแปลกเหลือเกิน
นี่แหละเงินคือพระเจ้าเฝ้าบูชา
คงหลงปลื้มลืมเวลาจะมาถึง
ในวันหนึ่งความตายหมายเรียกหา
หน้ากากเราเขาเอาคืนสะอื้นลา
กี่น้ำตาก็มิช่วยเลิกอวยชัย
พึงระวังสังวรณ์ตอนชีพอยู่
ชั่วดีรู้เลือกรักหรือผลักไส
กรรมจะตามติดตนทุกคนไป
แล้วละครโรงใหญ่...ก็จบลง
---กังวาน---
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
