นางนั่งนึก ตรึกตรอง มองแห่งเหตุ
เกิดอาเพศ เพี้ยนใด จึงไล่หนี
แล้วร่ายมนต์ ดลดั่ง ยังนที
มัจฉาหนี รี่ว่าย ตะกายไป
น้ำคำฉ่ำ เฉอะแฉะ มาแมะมุ่น
บอกอกพรุน พักพิง ยิ่งหวั่นไหว
หรือพี่เมา มากมาย คนหลายใจ
มาร่ำไร เรียกร้อง ก้องธารา
ถึงร้องไห้ สายน้ำ แดงเป็นเลือด
ถึงจะเชือด ทรวงชาย อย่าหมายหน้า
ถึงกึกก้อง ท้องธาร ผลาญชีวา
ถึงเข่นฆ่า ให้อาสัญ มิหันมอง
พันทอง
๔/๑/๕๗
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
