แม้ขาดชายคงตรมระทมหมอง
คงร่ำร้องเป็นทุกข์ไม่สุขสันต์
ชีวิตคงอยู่ได้ไปวันวัน
คงจาบัลย์ซบเซาเงียบเหงาใจ
โลกทั้งโลกดูไปเหมือนไร้ค่า
ทั้งชีวาคงครองความหมองไหม้
ไม่มีเขาแล้วเราจะใช้ใคร
มาต้มไข่หาข้าวให้เรากิน
--ณัชชา--
คงร่ำร้องเป็นทุกข์ไม่สุขสันต์
ชีวิตคงอยู่ได้ไปวันวัน
คงจาบัลย์ซบเซาเงียบเหงาใจ
โลกทั้งโลกดูไปเหมือนไร้ค่า
ทั้งชีวาคงครองความหมองไหม้
ไม่มีเขาแล้วเราจะใช้ใคร
มาต้มไข่หาข้าวให้เรากิน
--ณัชชา--
แม้นมีพี่ อยู่ด้วย ช้วยต้มไข่
ให้เธอใช้ ไหว้วาน งานทั้งสิ้น
หนักแค่ไหน ไม่กลัว ตัวเป็นนิล
เพียงยุพิน สั่งมา อย่าเกรงใจ
แม้นมีชาย อย่างพี่ ไม่มีโศก
โลกทั้งโลก สีชมพู ดูสดใส
จะประคอง น้องหนู ถูขี้ไคล
คอยป้อนไข่ ให้นวล จนอ้วนพี
.....ยากูซ่า...
ให้เธอใช้ ไหว้วาน งานทั้งสิ้น
หนักแค่ไหน ไม่กลัว ตัวเป็นนิล
เพียงยุพิน สั่งมา อย่าเกรงใจ
แม้นมีชาย อย่างพี่ ไม่มีโศก
โลกทั้งโลก สีชมพู ดูสดใส
จะประคอง น้องหนู ถูขี้ไคล
คอยป้อนไข่ ให้นวล จนอ้วนพี
.....ยากูซ่า...
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
