เห็นเธอหมองเศร้าเหงาหงอย
เนื้อกลอยน่ารักชักสน
เธอคล้ายไร้สุขทุกข์ทน
อยากยลยามยิ้มพริ้มพราย
จึงหยิบสิบพันปันน้อง
ใช่ปองหวังโลมโฉมฉาย
ดอกร้อยละยี่นะนาย
พรุ่งนี้อย่าหายจ่าย..บัง...(ด้วยนะ)
พี่จ๋า..สิบพันปันถึง
น้องซึ้งอึ้งแท้แดฝัง
นับถือน้ำใจใสจัง
จังงังเจอดอกบอกมา
ตรองจิตคิดทวนป่วนแท้
ย่ำแย่แพ้พ่ายนายหน้า
มิขอก่อหนี้พี่ยา
กินข้าวน้ำปลาต่อไป
ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
