หายใจทิ้ง ทุกวัน แสนหวั่นไหว
จักขายใคร ได้เปล่า ร้าวอกฉัน
อากาศออก จากจมูก ในทุกวัน
ใส่ถุงนั้น ไว้ขาย คงหลายตังค์
จักแสงจันทร์ แสงดาว ยังหนาวจิต
แสงอาทิตย์ อัสดง ลงเหลี่ยมหลัง
หกโมงเย็น มืดมิด ใช่บิดบัง
แกนโลกดั่ง เอนเอียง เลี่ยงหลบไป
เรียกตะวัน อ้อมข้าว ชาวนาเกี่ยว
เสียงนกเหยี่ยว ร่อนถลา ลงมาใส่
จิกลูกไก่ บินเหิน เกินทำใจ
เล็บแหลมไซร้ เกี่ยวเจ็บ เหน็บทิ่มทรวง
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
