รวีแรง แสงสูรย์ พูนพิพัฒน์
จรูญรัตน์ อัสดง ลงสมุทร
ทิวากาล ผ่านไป ไม่เร่งรุด
นทียุด ฉุดรั้ง รังสิมันต์
ศศิธร อ่อนช้อย ค่อยคล้อยเคลื่อน
อ้อนออดเอื้อน เลื่อนทาบ ดังภาพฝัน
ดาราราย ฉายพริบ ระยิบวรรณ
เลื่อมลายพรรณ จันทรา ชลาลัย
รัตติกาล ม่านเมฆ เอกพิลาส
จันทรคราส พาดทับ ดับแขขัย
พอผ่านพ้น ต้นเหตุ อาเพศภัย
อโณทัย ไขแสง แห่งอรุณ
ชีวิตคน วนว่าย ก่อนตายดับ
ขึ้นสลับ กับลง คงเวียนหมุน
มีรุ่งโรจน์ โชติแสง แห่งผลบุญ
มีหมดคุณ หนุนแรง แจ้งผลกรรม
เดินสายกลาง ทางพุทธา อารยะ
วัจนะ พระผ่านแคว้น แดนอัสสัม
ซึมซับทราบ อาบรส แห่งบทธรรม
ดุจรื่นรัมย์ อัมพร ตอนทิวา
ครั้นฟ้าหม่น ฝนคล้ำ ดำมืดมิด
ดั่งชีวิต คิดไป สิ้นไร้ค่า
หายใจทิ้ง นิ่งแน่ว แล้วหลับตา
ปลุกปัญญา ฝ่าทุกข์ ที่รุกราน
เกิดมามี สรีระ ปรมัตถ์
มโนทัศน์ วัฏฏะหลง และสงสาร
ยึดถือมั่น นั่นก็ ทรมาน
ปล่อยเป็นทาน ผ่านไป ไม่กังวล
วิถีบาป สาปส่ง จงลดละ
ดวงจิตตะ สล้าง สร้างกุศล
เปี่ยมสุขใน ใต้หล้า ธราดล
ปลื้มกมล ผลบุญ หนุนนิรันดร์
Moo Dum
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
