วาทะกลอน ล้ำเลิศ ประเสริฐนัก
เกือบหลงรัก ซะแล้ว แววคนเก่ง
หากรักไป ใจเรา เฉาซะเอง
เป็นมะโรง มะเร็ง เซ็งแน่นอน
เกียรติลูกเสือ เชื่อได้ ไม่ถึงร้อย
เพราะยังด้อย ศึกษา พาทอดถอน
เป็นพ่อเสือ เมื่อไหร่ จักใคร่วอน
ค่อยมาอ้อน รำพัน ฉันอาจปอง
อยู่บนโลก ใบนี้ หลายปีนัก
ยังขาดรัก พักพิง อิงสนอง
ยังขาดคู่ รู้ใจ ไว้เคียงครอง
ยังหมายมอง มิตรแท้ แก่ลายคราม
พันทอง
๑๓/๑๑/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
