แสงประทีปมาแล้ว...น้องแก้วจ๋า
เห็นขวัญตา...ดูสลด...มิสดศรี
มาเถอะหนา...ซบบ่าชายชาตรี
ทรัพย์บ่มี...กล้ามมิใหญ่...แต่ใจงาม
เหล่าผกาย...วับแวม...แจ่มเวหน
กล่อมผู้คน...จิตตก...อกไหวหวาม
บนทางมืด...ก็มีแหล่ง...แสงวะวาม
โฉมพิราม...เชิญเปลื้อง...เรื่องระคาย
อยากร้องไห้...ก็ร้อง...มิต้องกลั่น
เรียมจะหมั่น...ปลอบนาง..มิห่างหาย
หากชีวินยังมิลับ...ดับวางวาย
แม้น้ำลาย...ยุวดี...พี่ก็ซับ
ละสมองตรองตรึกนึกเรื่องเศร้า
ชวนน้องเจ้า...เม้าธ์มอย...ฝอยสลับ-
พิศนภาเพ่งดาว...พราวระยับ
นอนหนุนทับบนตัก...คนรักจริง
ใช้ดวงใจค้นคว้า...หาคำตอบ
วางระบอบ...เหตุผลไว้บนหิ้ง
หากหวั่นไหวในอุราอย่าประวิง
แม่พักตร์พริ้ง...โปรดเถิดเปิดทรวงใน
วางอักษรอ้อนรัก...สมัครสมาน
รจิตกานท์จำเรียงสำเนียงใส
ถึงโลกจริงฟ้ากั้นขั้นเราไกล
แต่โลกใจ...เราชิดสนิทเคียง
ศรีเปรื่อง
๑๑ พ.ย. ๒๕๕๖
เห็นขวัญตา...ดูสลด...มิสดศรี
มาเถอะหนา...ซบบ่าชายชาตรี
ทรัพย์บ่มี...กล้ามมิใหญ่...แต่ใจงาม
เหล่าผกาย...วับแวม...แจ่มเวหน
กล่อมผู้คน...จิตตก...อกไหวหวาม
บนทางมืด...ก็มีแหล่ง...แสงวะวาม
โฉมพิราม...เชิญเปลื้อง...เรื่องระคาย
อยากร้องไห้...ก็ร้อง...มิต้องกลั่น
เรียมจะหมั่น...ปลอบนาง..มิห่างหาย
หากชีวินยังมิลับ...ดับวางวาย
แม้น้ำลาย...ยุวดี...พี่ก็ซับ
ละสมองตรองตรึกนึกเรื่องเศร้า
ชวนน้องเจ้า...เม้าธ์มอย...ฝอยสลับ-
พิศนภาเพ่งดาว...พราวระยับ
นอนหนุนทับบนตัก...คนรักจริง
ใช้ดวงใจค้นคว้า...หาคำตอบ
วางระบอบ...เหตุผลไว้บนหิ้ง
หากหวั่นไหวในอุราอย่าประวิง
แม่พักตร์พริ้ง...โปรดเถิดเปิดทรวงใน
วางอักษรอ้อนรัก...สมัครสมาน
รจิตกานท์จำเรียงสำเนียงใส
ถึงโลกจริงฟ้ากั้นขั้นเราไกล
แต่โลกใจ...เราชิดสนิทเคียง
ศรีเปรื่อง
๑๑ พ.ย. ๒๕๕๖
อยากซบไหล่ คนหล่อ อ้อล้อเหลือ
อยากคบเพื่อ ลองใจ ไม่เคยเกี่ยง
เงินไม่มี คิดหนัก จักร่วมเรียง
กลัวเธอเลี้ยง ไม่ไหว ทำไงดี
ด้วยว่าชาย ราตรี นี้หายาก
หาลำบาก มากมาย นะชายนี่
ยังสับสน ตนเอง เกรงเต็มที
เป็นสามี มิทันไร กลายเป็นเมีย
หากรักจริง หญิงนี้ ขอพลีมอบ
เพียงแค่หอบ ทองมา อย่าระเหี่ย
ใช้แทนเงิน ก่อนได้ ไม่ต้องเพลีย
รีบมาเคลีย เร็วด่วน จวนสิ้นใจ
พันทอง
๑๒/๑๑/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
